تکرار و کیفیت اجرای آموزش عضلات کف لگن در زنان مبتلا به پرولاپس ارگان های لگنی با حداقل یک زایمان

چکیده
مقدمه: اختلالات کف لگن، از جمله شکایات شایع مراجعان به درمانگاه زنان می باشد و یک سوم جامعه زنان بالغ دچار این اختلالات هستند. پژوهش حاضر با
هدف بررسی نحوه و میزان آموزش عضلات کف لگن در زنان دچار پرولاپس انجام شد.
مواد و روش ها: با مراجعه به درمانگاه های زنان در سطح شهر قم، ۰۱۱ نفر از افرادی که دارای درجاتی از پرولاپس بودند، با روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر
اساس معاینه بالینی و با استفاده از مانور Valsalva توسط متخصص زنان یا با مراجعه به پرونده بیماران در بیمارستان شهید بهشتی قم انتخاب شدند و مورد بررسی
قرار گرفتند. داده های مورد نیاز با استفاده از مصاحبه حضوری جمع آوری گردید و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
۰۲ درصد از زنان تحت / ۸۲ کیلوگرم بر مترمربع بود. تنها ۱۱ /۹۱ ± ۴/ ۴۱ سال و میانگین شاخص توده بدنی آن ها ۹۶ /۴۰ ± ۰۱/ یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان ۱۰
۷۸ درصد از نمونه ها تمرینات کف لگن را به / ۱۲ درصد تمرینات کف لگن را بعد از زایمان انجام داده بودند. ۸۸ / آموزش تمرینات کف لگن قرار گرفته و از بین آن ها، ۲۶
۸۸ درصد آموزش گروهی در کلاس های آمادگی برای بارداری را دریافت کرده بودند. آموزش تمرینات در / ۷۷ درصد آموزش انفرادی و ۸۱ / درستی یاد گرفته بودند. ۷۷
۵ درصد از افراد توسط فرد آموزش دهنده برای انجام تمرینات پیگیری شده بودند. / همه افراد به صورت شفاهی بود و آموزش عملی انجام نشده بود. فقط ۵۵
نتیجه گیری: آموزش عضلات کف لگن در زنان با حداقل یک زایمان و دچار پرولاپس به طور مناسب و کافی انجام نمی شود و به دلیل عدم پیگیری از سوی
فرد آموزش دهنده، تعداد کمی از افراد تمرینات را انجام می دهند.
کلید واژه ها: پرولاپس ارگان های لگنی، کف لگن، عضلات، آموزش، زایمان، زنان